Hele tijd weinig laten horen, maar er gebeurde dan ook weinig. Alles werkte, bleef werken, eigenlijk geen problemen gehad.
Mooi moment om haar een beurtje te geven, het vertrek naar NL kwam toen al dichterbij.
Toen 2 nieuwe banden erop gezet, en omdat die semi-slicks die ik gebruik neigen te happen in de wielkast, ze eerst achter gemonteerd, met het idee te naar voren te verplaatsen zodra de voorbanden op zijn. Ze waren overgens al bijna op, dus ik zou ze nog naar NL rijden en dan daar vervangen.
En natuurlijk moet je de dag voor dat je naar de bandenboer gaat nog wel even van de laatste milimeters en het nylon hebben genoten:
https://www.youtube.com/watch?v=UsvM_h1OI-AToen voor een sixpackje bier een brug gehuurd en daar nieuwe klemmen van de benzine- en remleidingen geplaats, een ashoes vervangen en toen voor de zekerheid ook maar het wiellager.
En de volgende dag rechtsvoor ook, maar die was minder vriendelijk. En voor de zekerheid aan de achterkant ook. 4 nieuwe lagers dus.
Toen ik het lager RV aan het vervangen was zag ik ook waarom sinds die burnout mn antenne niet meer in ging.
De dag voor vertrek nog eens goed in de was gezet.
Ikzelf schreef:
1 jaar, 3 weken en 30.000km later op de terug reis, op de top van dezelfde bergpas
En toen in Andorra zat ik ineens op het nylon van de voorbanden. Shit, wat nu? Voorbanden naar achter, achterbanden naar voor. Denk je dat je al in de puree zit, komt de veer LA er in 3 stukken uit vallen. Ongeveer teruggefrommeld en thuis direct vervangen.
Die dag nog wel veilig in Toulouse aangekomen, en de volgende dag waren we thuis.
Nog naar de onderdelendag in Barneveld geweest. Ik vond het ontzettend tof om iedereen weer te spreken, was gezellig!
Een week later radiateur lek. Eentje uit de verzameling gepakt die lek vrij was. Maar moet je die ouwe eens zien, vooral rechtsonder!
De voorveren wou ik ook nog vervangen, omdat die van dezelfde set waren als achter, en die vertrouwde ik niet meer. De veren die ik er achter in had gezet hadden onder die groene 1.1 gezeten. Een 10.000km voordat ik die doormidden had gezaagd had ik daar nog nieuwe schokbrekers onder gezet, die er maar onder gezet, dan waren de veren ook weer een set.
En toen herinnerde ik me dat ik van die groene ook de draagarmen had gereviseerd, en dat die nog met de nieuwe rubbers op een stab.stang zaten die ergens in de garage lag. Ach, als je dan toch bezig bent, en ik heb voor het eerst in meer dan een jaar weer toegang tot mijn eigen schuur, dan laat je jezelf ook los.
Nog een setje mooie winterwieltjes gevonden, nieuwe banden erop... Moest alleen nog gespoten worden want ik had ze ooit al wel opgeschuurd, maar spuiten was er om de een of andere reden niet van gekomen.
Langs de action gereden, spuitbussen gehaald, en mn moeders tuinmeubilair verpest.
Toen nog een keer de garage in gedoken en tevoorschijn kwam een remschoenset van Brembo, een bevestigingsset en nieuwe remcilinders, ach, waarom niet, je kan het maar beter gedaan hebben.
En probleem waar ik wel mee zat was dat ik mijn luchtfilter niet kon monteren omdat het klepdeksel geen moertje had. Ik wou in Portugal al zelf wat gaan fabriceren, maar toch gewacht om te kijken of ik in NL nog wat had liggen. En als ik zelf wat fabriceer moet ik het ook spuiten, dus dat deze lelijk was maakt dan niet uit. Maar inmiddels was het november en ook maar besloten het spuitwerk dan weer uit te stellen tot ik terug was in PT, en zo gemonteerd.
Aangezien ik zo veel aan het onderstel had gedaan (achterkant ook nog andere draagarmen en stabstang gezet met polyutheraanrubber van de stabstang naar de fusee, maar daar heb ik geen foto's van) maar even naar de uitlijnman geweest, en meteen mn nieuw gespoten velgen gemonteerd. Je betaald hier 4x zo veel als in PT voor het uitlijnen, maar moet je eens kijken wat voor ruimteship ze aan de muur hebben hangen!
Dat ding beweegt mee met het omhoog en omlaag gaan van de brug, helemaal van de zotte!
De dag vóór de terugreis nog even pech gehad, wiellager eruit gelopen. Moet iets mis zijn gegaan met het monteren, of misschien een fabrieksfout, 10000km op het lager en moet je eens kijken wat een schade:
Ff hard doorgewerkt en zo was ik voor het ingaan van de oldtimerregeling weer het land uit!
De pyreneeen maar overgeslagen, vanwege sneeuw. Mooie functie van Michelin-wegenkaarten is dat ze bij iedere bergpas met een simpel symbool aangeven in welke maand iedere bergpas begaanbaar is. In Zuid-Frankrijk alsnog sneeuw gezien, toen we binnendoor reden van Clermont-Ferrand naar Marseille.
Helaas had de uitlijner slecht werk gedaan. Na Barcelona bezocht te hebben zag ik dat de achterbanden al helemaal kaal waren. Eerst Barcelona uit gereden en bij de eerste tankstop de voorbanden naar achter en 2 van die semi-slicks op de voorkant gezet.
Barcelona is trouwens de ergste stad waar ik ooit in het centrum heb gereden. Rome, Madrid, Parijs en Lissabon bij elkaar op geteld en dan heb je de chaos van rijden in het centrum van Barcelona. Bizar. Denk dat het te maken heeft met dat ze daar motorrijden heel erg stimuleren. Iedereen die ooit in Barca is geweest kan getuigen van de kilometerslange rijen geparkeerde motoren op de stoep. Leuk idee allemaal hoor, maar ik hou mn adem in als ze tussen de autos aan het stoplicht door komen rijden.
En toen de tweede dag Madrid, op loopafstand van de camping geschept door een auto die met flinke vaart van links kwam. Pats boem, flinke klap, in een fractie van een seconde zo anderhalf jaar aan hard werk en perfectionisme weg. Ongeloof komt het dichtst bij om de emoties te beschrijven die door je heen gaan. Te verdwaasd om kwaad te worden, te verward om te huilen, zit je dan met je handen in je haren en je ogen wijd open op een stoeprand te kijken naar je eigen auto in de kreukels, zo ver van huis.
We waren even ontbijt voor de volgende dag wezen halen, en vanwege de korte afstand droeg geen van ons beiden onze gordel, echter zijn we er beiden ongeschampt vanaf gekomen.
Heel Madrid afgebeld voor een maloot die midden in de nacht die auto van Madrid naar Lissabon wou slepen. Zelf een vliegticket geboekt, en door de schoonfamilie warm ontvangen. De auto neergezet op het erf van schoonvader, die een aantal stukken land en loodsen heeft voor zijn bedrijf.
Zoals je ziet is het gedeelte waar wij zaten nog volledig intact. Helemaal recht zelfs! Heeft waarschijnlijk te maken met de extra verstevigingen die een cabrio heeft.
Ik laat er geen gras over groeien en de volgende dag meteen aan de slag gegaan.
Na 2 dagen kon ik niets meer demonteren waar de auto niet voor omhoog moest, dus mocht de auto de loods in, en heb ik het onderstel en de motor gedemonteerd.
Het ene moment rij je 3000km in een week, genietend van de uitzichten onderweg en de plaatsen die je tegen komt, 4 dagen later ligt ie er zo bij.
Nu is het wachten op een officiele brief van de Policia Municipal de Getafe, die het ongeluk kunnen verifiëren. Die moet ik dan met een zelfgeschreven, ondertekende brief die de situatie uitlegd opsturen naar het RDW om het kenteken te vernietigen. En het gezeik met de verzekering die nu met die Spaanse maatschappij moet gaan onderhandelen.
Ach... Het leven gaat door. Nieuwe dagen, nieuwe kansen, nog vele andere projecten, en al is het je trots, je bloed zweet en tranen, ik zie het maar als een nieuw begin. Je kunt lachen en je kunt huilen, maar blik blijft blik en wat kapot is is kapot.