Sinds vorige maand zijn mijn vriendin en ik eigenaar van deze auto.
Sinds mijn cabrio er niet meer is zat ze al te kijken naar een cabrio. Helaas betaal je hier voor een beetje fatsoenlijke Mk4 cabrio al gauw richting de €5000, en de betaalbare varianten was echt 3x niks.
Maar toen zaten we samen hier op het forum te kijken, van het een kwam het ander, al gauw had ik Martijn op de whatsapp en was de auto gekocht.
Op het begeven van de snelheidsmeter na hield de auto zich in Nederland goed. Redelijk veel rondgetoerd, omdat het plan was om m in Portugal te gaan restaureren, en voor zo'n lange reis wou ik toch een beetje vertrouwen kweken in de auto.
Verder nog zo veel mogelijk onderdelen bij elkaar gesprokkeld, en dankzij de post van Niek in 'Ford op de Sloop' in 1 klap een spoiler, sideskirts en een motorkap kunnen scoren, en omdat de prijs goed was ook de voorbumper maar mee genomen.
Niek schreef:
Ja en toen we t eenmaal gekocht hadden moest het nog in de auto natuurlijk... Dakje open, past best!
Vervolgens de reistassen ingepakt, nog wat gereedschap mee dat ik eigenlijk wel mis in portugal en ik thuis nog had liggen (garagekrik, CO2 lasapparaat), en ja, dan nog die onderdelen... Uiteindelijk de binnenbekleding van het dak losgemaakt en toen paste het allemaal net!
De volgende ochtend vroeg vertrokken naar Portugal. De eerste 6u gingen perfect, 130-140, uitstekend zelfs. Maar toen begon het ineens te stinken... Dus voor de zekerheid maar gestopt op de eerste parkeerplaats (in Frankrijk genoeg gelukkig). De versnellingsbak was gloeiend heet en rookte als een gek. Misschien dat de koppeling ver heen is? Handrem erop, in zn 4, beetje gas, en ja hoor, slipte zonder moeite door. Shit! Nou ja, daar is wel omheen te rijden, we doen het rustig aan, alleen maar snelweg en dan komen we er wel.
Vervolgens nog dik 2u door kunnen rijden, lekker in zn 5, geen probleem. Nou toen kwamen we bij een tolpoortje, en toen ik weg wou rijden begon de versnellingsbak te knarsen en te ratelen! Maar aan de kant gezet op de parkeerplaats. Beetje schakelen, bochtjes maken, ging allemaal prima, maar wat een lawaai! Laten we maar een garagebedrijf op zoeken, op de brug kunnen we beter zien wat er aan de hand is.
Eerste bedrijf "Nieuwe koppeling, €700", dag! Bij het 2e bedrijf ging ie al niet meer in z'n achteruit, en die konden ons ook niet helpen. Bij het 3e bedrijf hadden we nog maar 3 versnellingen over, maar die stuurden ons ook dus. Toen nog maar 2 versnellingen, naar de volgende. "Hier 4 straten verderop zit een jongen, die doet alles!", en dus in de 1e versnelling naar de andere kant van het dorp. Toen we daar aan kwamen konden we niet eens meer ontkoppelen. Remmen, uit, stil, niet meer te verplaatsen.
Nou die jongen ging het wel voor ons regelen. Overal naartoe bellen, niemand had het, het probleem was dat het een RS Turbo was, en daar kon ie niks voor vinden. Ik proberen uit te leggen dat alle Mk4 bakken passen, maar hoeveel frans spreek ik nou? Ja, 'boîte de vitesse', vergeet ik nooit meer! Uiteindelijk had ie er een gevonden aan de andere kant van Frankrijk, kon er overmorgen zijn. En ik maar vol houden dat ie met mij naar de sloop moest rijden, maar "daar had ie al naartoe gebeld". Toen ik ze uiteindelijk om een taxi vroeg, mocht ik de bedrijfsbus mee nemen. Ontzettend aardig van ze. Terug gekomen met een bak van een fiesta-diesel, en de goede man ging meteen aan de slag. Hotelletje op loopafstand en de volgende dag aan het eind van de ochtend waren we weer op weg!
Hoewel de koppeling slipte als de turbo op kwam in z'n 5, toch gekozen om de Pyreneeën met een bergpas te nemen, in de lage versnellingen deed ie t immers prima.
Nadat we de Pyreneeën hadden doorkruist hebben we bij Pamplona de snelweg op gegaan richting Salamanca. Echter liep de temperatuur van de motor tussen Logroño en Burgos best wel hoog op. Toen we stopten op een parkeerplaats schoot de meter gauw richting het rood en met de motor inmiddels uitgeschakeld begonnen verschillende koppelingen water naar buiten te gooien. Snel al ons drinkwater in het koelvloeistof reservoir gegooid, en er ging bijna 5L in. Na wat onderzoek bleek de radiateur lek te zijn. Bij het volgende tankstation alle spa blauw op gekocht en besloten om in 1x door naar huis te rijden. Vanaf Salamanca moesten we ieder uur stoppen om er dik 2L in te gooien.
We kruisten de grens met Portugal vlak na zonsondergang en met nog 3u rijden te gaan ging het accuspanningslampje branden. En na tien minuten weer uit, en dan af en toe weer aan... En ondertussen koelvloeistof lekken... Man, wat was dat spannend! Rond middernacht waren we in Lissabon, ik ben denk dat ik nog nooit zo blij ben geweest om op mijn bestemming te geraken!
De vracht uitgeladen
Nog een foto van de twee samen
Zoals je op de foto's misschien wel kunt zien is de wagen wel ontzettend roestig, dus moesten we op zoek naar plaatwerk. Een donor cabrio kost ook al gauw €800, door de hoge prijs van de nette versies. Na lang zoeken hebben we echter één kunnen vinden. Die jongen had een Escort gevonden in de loods van zn pa, was begonnen met m te restaureren toen ie er achter kwam dat er helemaal geen papieren bij zaten. Best lullig, maar nu was ie m in onderdelen aan het verkopen, en had ie alleen nog de kas met motor: top!
Nou was die jongen, zij het uit verveling of fanatisme, al wel begonnen met allerlei spullen al te demonteren, die ie nog helemaal niet verkocht had. Dit had ie er wel los bij gegeven, maar nou is het nogsteeds wel een puzzel. Voor ik de motor demonteer wil ik wel eerst horen hoe ie loopt. Ook wil ik weten of de radiateur lekvrij is.
Ondertussen komt er ook een eind in zicht aan de Portugese bureaucratie en kunnen we die roestbak binnenkort eindelijk gaan keuren, en dan kunnen we gaan beginnen terwijl we op de platen wachten!