Tijdje weg geweest, druk met andere dingen, maar niet stil gezeten.
Busje is inmiddels weer in Portugal. Voor het vertrek nog een trekhaak en een imperialtje erop gezet, om zo veel mogelijk Escort onderdelen mee te nemen naar huis.
Ook de sportstoelen moesten mee, en de effiecientste manier was om ze te monteren en de originele stoelen achter te laten.
Toen ingepakt en op naar huis. Die 50 paarden deden het prima, totaan de hoogvlaktes van Spanje waar ie in de ijle warme lucht net aan 70km/u haalde in zn 4. Dat waren 500 lange kilometers. Ook een enkele bergpas was het alarmlichten aan en vol gas in zn 2 omhoog, een enkele keer zelfs niet verder dan de eerste versnelling, maar we komen er wel.
Eenmaal terug in Portugal bleef t busje een fantastisch werkpaard, en iedere keer stond ik weer versteld van wat ie allemaal kon trekken.
Helaas rond November vorig jaar, een lek in een koelslang, en niet op de temperatuurmeter gelet. Voor ik het wist was het al te laat, en kwam de motor oververhit met een lekke koppakking te staan. Busje werd aan de kant gezet, en een mondeo kwam tijdelijk daar voor in de plaats.
Dat chassis wat hierboven op de aanhanger lag is in stukken geslepen en zou al plaatwerkdonor dienen voor busje. Dus nu ie stil stond met een lekke koppakking, kon ik het maar beter in 1x goed aanpakken, en direct de accubak en het binnenspatbord lassen, samen met wat plekjes in de bodemplaat, en dan direct een turbodiesel erin.
Helaas viel het vies tegen. Toen het interieur eruit kwam bleek de bodemplaat toch slechter dan verwacht.
Van binnen was te zien dat de accubak, die al eens aangepakt was door een vorige eigenaar, al goed doorgerot was.
Ook binnen de A-stijl was het behoorlijk rot.
Wat scheurtjes achter het gaspedaal.
Ook onder de zekeringkast problemen
Rechtonder de voorruit
Dit leek nog allemaal wel te repareren, er zou wat werk in gaan zitten maar de materialen heb ik liggen dus er zou enkel tijd in geinvesteerd moeten worden. Maar toen de spatborden eraf kwamen bleek pas echt hoe groot de schade is.
Hier is te zien hoe de scheur van het binnenspatbord doorloopt onder de accubak door naar de bodemplaat/wielkast totaan de onderste chassisbalk. De hele rechter veerpoot hing dus eigenlijk aan het buitenspatbord en dat kleine beunplaatje dat iemand ooit over een beginnende scheur heeft gelast.
En ook de linkerkant is niet top.
De moed begint me nu een beetje in de schoenen te zakken... Aan de ene kant wil ik busje heel graag redden, en ben ik bereid om er tijd en moeite in te stoppen. Aan de andere kant vraag ik me af of het wel realistisch is, en realiseer ik me ook dat ik met de tijd die ik hierin zou steken veel mooiere dingen kan bouwen... 't Is ontzettend zonde, want vanaf de deuren naar achter is ie kneiterhard nog... Ik ben bang dat dit het einde is...